سندرم ژيلبرت(زردي چشم ها) اختلالي شايع بوده که حدود 7 درصد جمعيت را مبتلا مي سازد که به صورت افزايش بيلي روبين خفيف ظاهر مي شود و به صورت زردي (به ويژه در چشم ها ) خود را نشان مي دهد. علت آن جهش در ژن ناحيه پروموتر يو . دي . پي گلوکورونيل ترانسفراز است. "بيلي روبين" ماده اي است که از شکسته شدن گلبول هاي قرمز توليد مي شود. اين سندرم کاملا خوش خيم است و آنزيم هاي کبدي طبيعي هستند. بيماري ژيلبرت به صورت اتوزوم غالب منتقل مي شود. معمولا ساير اعضاي خانواده و در بيشتر اوقات مادر خانواده متوجه زردي چشم ها در فرزندان مي شود که اين زردي گاهي کم و گاهي زياد است. بيمار هيچ علامتي مبني بر بيماري کبدي مثل تهوع، استفراغ، بي اشتهايي و... ندارد و در آزمايش هايي که پزشک براي بيمار درخواست مي کند، تنها نکته مثبت، بالا بودن "بيلي روبين" غيرمستقيم است، در حالي که آنزيم هاي کبدي زياد هستند و همچنين آثاري از تخريب گلبول هاي قرمز وجود ندارد.
اين سندرم با معاينه کبد و طحال و انجام برخي آزمايش هاي خوني قابل تشخيص است. سونوگرافي کبد و طحال نيز از ديگر روش هاي تشخيصي است.
همچنين تست ريفامپين به عنوان يک تست تشخيصي مورد استفاده قرار مي گيرد، به نحوي که باعث افزايش ميزان بيلي روبين سرم بيماران مي شود. تاثير ريفامپين در افزايش ميزان بيلي روبين سرم بيماران مبتلا به ژيلبرت در مقايسه با افراد سالم مورد بررسي قرار مي گيرد. اگر چه ريفامپين مي تواند معيار مناسبي براي تشخيص سندرم ژيلبرت (با حساسيت بالا) باشد، اما افزايش بيلي روبين به بالاتر از حد طبيعي بعد از تجويز ريفامپين يک نقص محسوب مي شود. نشان گان ژيلبرت يک اختلال خوش خيم ارثي است، اما بسياري از مبتلايان اين سندرم، نسبت به علائم ظاهري آن شکايت دارند مانند زردي در چشم ها و پوست ( به علت افزايش بيلي روبين غير کنژوگه در خون ). از آن رو مي توان با رعايت برخي نکات موجب تخفيف در بروز آن شد: اجتناب از گرسنگي و تشنگي و خستگي مفرط (مانند ورزش هاي سنگين و طولاني مدت )  جلوگيري از فشارهاي عصبي، اضطراب و افسردگي  پرهيز از مصرف دخانيات، الکل و مواد مخدر  داشتن خواب کامل شبانه. رژيم غذايي سرشار از پروتئين و کم چرب، مصرف مايعات و انواع ويتامين ها به صورت طبيعي در بهبود افراد مبتلا موثر مي باشد. از انواع مواد غذايي موثر در درمان سندرم ژيلبرت مي توان از کلم، گل کلم، کلم بروکلي، هويج، چغندر، آلو، زرشک، ذغال اخته، دم کرده گل قاصدک، شاه انگبين، روغن ماهي و گردو نام برد.
اسيد فوليک نيز در بهبود برخي از مبتلايان موثر بوده است. کمبود اسيد فوليک يکي از عوامل اين سندرم يک اختلال خوش خيم ارثي است و رابطه اي با کاهش طول عمر ندارد و افراد مبتلا همانند افراد ديگر مي توانند زندگي طبيعي (ازدواج، تولد فرزند ) داشته و جاي هيچ نگراني وجود ندارد. سندرم ژيلبرت به صورت اتوزوم غالب منتقل مي شود، يعني اگر يکي از والدين داراي اين بيماري باشد، احتمال انتقال ژن منفرد آن به هر کدام از فرزندان و بروز اثرات آن 50 درصد است. ممکن است همه بيماراني که داراي ژن معيوب مي باشند، علامت دار نباشند.